1962
1962
Gasselte
Op 21 april 1962 werd de Jura voor 150.000 gulden verkocht aan Arie Brouwer, een Gasselternijveense kustvaartkapitein die hiermee zijn eerste eigen schip kocht. Hij doopte het schip GASSELTE.
Op de foto hierboven zie je de Gasselte in de Waalhaven in 1962, met rechts op de achtergrond de boog van de Demagnetiseringsdienst Waalhaven van de Koninklijke Marine te Rotterdam. Kustvaarders en middelgrote zeeschepen kregen hier een z.g. demagnetiserings-behandeling. De schepen zijn daarna beschermd tegen het toen nog steeds bestaande gevaar van verdwaalde magnetische mijnen op zee. Een elektrische installatie, die (volgens de Marine) bestond uit een aantal ‘geheime’ apparaten maakte de schepen neutraal. Bij de behandeling voer het te demagnetiseren schip in een soort kanaal onder de 42 meter hoge boog door. De behandelde schepen kregen vervolgens een certificaat dat acht maanden geldig was.
De controlekamer van de Demagnetiseringsdienst
In zwaar weer
De Gasselte in het ijs
De Gasselte in een sluis in Scandinavië
Hieronder zomaar een greep uit rekeningen van werf- en motorbeurten van de Gasselte.
Gasselte in de Chinaklei haven van Par, Cornwall
De Gasselte geschilderd door W.J. de Ruiter
De Gasselte geschilderd door H. Zeeman
De Gasselte geschilderd door John Baird
De Gasselte met houten deklading geschilderd door Evert Sikkema
De Gasselte met houten deklading
Schuivende dekladingen met hout hebben in die tijd heel wat enkels gebroken
Gasselte in Hayle, Cornwall
Gasselte op de Thames bij Woolwich
Arie Brouwer voer veel op Engeland en Schotland met graan en oud ijzer. Omdat er langs de Engelse kust veel kleine haventjes waren waar geen grote schepen konden komen, waren de Groningse kustvaarders hier praktisch en populair. De vaak grijze kusters stonden in Engeland dan ook wel bekend als de ‘Little Grey Devils’.
De Gasselte in Groningen in 1974, tegenover het station
In de jaren zeventig liepen de buitenlandse orders terug en bleken de kustvaarders te klein. Het containervervoer was in opkomst maar ook dáárvoor waren ze niet groot genoeg. Kortom, de kleine handelsvaart was niet meer rendabel en zo besloot Arie om zijn schip in 1974 (nadat het 39 jaar als vrachtvaarder dienst had gedaan) uit de vaart te gaan halen.
Toen bij de Gemeente Gasselternijveen bekend werd dat de Gasselte wellicht naar de sloop zou gaan, zat deze direct op het vinkentouw. Gasselternijveen heeft immers een rijk scheepvaartverleden en wilde het schip graag gaan gebruiken als een drijvend scheepvaartmuseum.
De onderhandelingen met de Gemeente waren in volle gang en dus werden burgemeester De Vries en gemeentesecretaris Wemmenhove uitgenodigd voor de laatste reis van de Gasselte. Deze reis (nummer 43 van dat jaar) ging met zo’n 300 ton mais van Amsterdam naar Hartlepool, Engeland en duurde van 15 t/m 23 oktober. Zie onderstaande creditnota van Carebeka.
De laatste reis
Na deze laatste reis in oktober 1974 haalt Arie haalt z’n schip uit de vaart. De teboekstelling werd doorgehaald en Arie ontvangt middels de sloopregeling van de overheid een bedrag van 62.000 gulden waardoor het schip nooit meer als motorzeevrachtvaarder dienst mag doen. De (luxe) sloopregeling had tot doel het overschot aan scheepsruimte te verminderen en de vloot te moderniseren.
Normaliter werd een schip nadat de slooppremie was betaald voor de oud ijzerprijs aangeboden aan de sloop, maar dit schip kreeg dus wellicht nog een nieuw leven. Vele gemeenteraadsvergaderingen zouden hierover volgen …